Benim Hiç Babam Olmadı

Benim hiç babam olmadı. Oldu, yada vardı. Ama ben hiç hatırlamıyorum. Mutlaka vardı tabi babam. Babasız çocuk olur mu hiç. Üç yaşında Avusturya`da trafik kazasın da ölmüş . Annem de Avusturya` daymış. Bizler dedemlerde.
Benim hiç babam olmadı. Benim dedem vardı. 
İzmir` li Karşıyaka`lı. Tüm Karşıyaka tanırmış onu. Eski Osmanlı kabadayısı. Külhanbey... Girit asıllıymış benim dedem. Konaklarda büyümüş. Annesi ölüvermiş birgün.Analık gelmiş eve barındırmamış dedemleri evde. İki erkek kardeş kaçmışlar ergenken evden... Kız kardeşleri mi? Malum onlarda hemen kocaya verilmiş. Bilmem gerisini dedemin geçmişiyle ilgili. Kimbilir neler vardır? Ama hiç sormadım ben. Soramadım daha doğrusu.
Birde anneannemle tanışmasını, evlenmesini bilirim, az buçukta olsa.
Pencereden görmüş dedem Arap kızının bir çift gözünü. Aşık olmuş o gözlere. Nasıl olmuş bilmiyorum ama, kaçırmış onu Akdeniz`in en uç noktasından İzmir`e.
Bilmem ben, İzmir`den ne zaman dönmüşler bu uç noktaya, neden buraya yerleşmişler. Ama dedemin Verem Savaş Dispanserinde laborant olduğunu biliyorum. Annaneminde köy ebesi.
Benim hiç babam olmadı... Benim dedem vardı. Babam gibi.
İlk dede demişim ben. Konuşmaya başlarken.Herkes anne falan der, ben dede demişim. Çok sevinmiş dedem. Kızı olmuşum o gün. Bu benim demiş.
Torunları içinde ben dede dediğime göre, o da benim. Paylaşmadım onu kimseyle.
Benim dedem,canım dedem, her maaşını aldığında yazın en sevdiğim kavun elinde kokulu mis gibi,sadece benim için. Kışında 10 kuruş. 
Bilir misiniz ? benim dedem vardı...
Kocaman elleri,zorla okuttuğu adabı muaşeret kitabı, Kuralları, sertliği, otoritesi.Bana ne bunlardan, bana hiç yapmadı. Annemler düşünsün. 
Hürriyet gazetesi alırdı, her gün. Bulmaca sayfası ama önce haberler, sonra Nehar Tüblek`in gözüyle. Dedem kokardı o sayfalar bilmezsiniz siz.Ben bilirim ama...
Ceketi vardı dedemin birde, omuzlarına attığı. Baharda üşüdüğümde onunla dolaşırken bahçede, arkadan beline sarılıp ceketinin altına girerdim. Sıcacık hamam gibi...Dedem kokar.
Dedem hasta. İyileşecek ama. Okul çıkışı, önce dedem, öpücük, sonra ev.Yemek, ders, mola, hemen dedem.
Benim hiç babam olmadı, biliyor musunuz? Ama koca yürekli, koca elli dedem vardı.
Dedem beni hatırlamıyor,tanımıyor, neden ya. Dayımın oğluyla karıştırıyor. Bana oğlum diyor. Dede benim ben gülünüm ben. Yerde para yok, paraları topla diyor, gözlüğünü takıyorum kızmıyor dedem, gülüyor. Dedeme ne oluyor. On yaşındayım ben...
Bir kış akşamı. Bir telaş bizimkilerde. Fısır, fısır . Küçük teyzemi çağırdılar. Teyzem ağlıyor. Dedeme bir şey mi oldu yoksa. Annem durgun, annanemi hiç görmedim bugün.
`` Tanrım dedeme bir şey olmasın,ne olur. Sabahı beklemeliyim. İzin vermezler şimdi. Yatma vakti. 
``Allahım, güzel Allahım benim. Bak benim hiç babam olmadı,dedem var, biliyorsun değil mi? Birde sana verebileceğim gözyaşlarım. İstersen kitaplarımda senin olsun, okumam bak, canım da var. O nu da al istersen. Ama dedem benim olsun, ne olur; söyle azrailine almasın, benim hiç babam olmadı...
Sabah uyanır uyanmaz tuvalet falan yok, yüz yıkama ne haddime, önce dedem. O nu göreceğim, nefesini duyacağım sarılacağım, oturacağım kucağına,gazetemizi okuyacağız.Birde sabah öpücüğü, bu sefer kocaman.Koşuyorum dedemlere doğru, annemde bir çığlık!!geliyor!! dayımla teyzem dişarıda hemen. Ne oluyor ya, dedemi öpeceğim. Deden uyuyor.Öpeceğim sadece.`dur gelme rahatsız etme işte uyuyor adam.` Bana ne ya, göreceğim dedemi.
Çabuk buraya gel ,laf dinle bak döveceğim seni.
Gerisin geri eve.Uyanınca haber verecekler,bende öpeceğim dedemi. Neyse, içim rahat uyuduğuna göre yaşıyor dedem. Tanrı duymuş beni gece... Hem büyükler yalan söylemez, asla.
Dedem benim, sen yaşa da uyu.Ben de öpmem bu sabah seni.
Annemin arkadaşına gideceğiz bugün sabahtan.Aklım almıyor ya. Bu aralar ilginç şeyler oluyor.Ve sadece biz çocuklar başımızda büyük olmadan ,ilginç.
Altan amca geldi bizi almaya.Arabası var. Murat 124.
İçim huzursuz. Altan amca ,ne zaman eve döneceğiz sıkıldım ben.Hem öğlenide geçti.
Dedemi öpmedim ben bugün. Uyanmıştır şimdi.
Nihayet gidiyoruz. Eve yaklaşıyoruz, ev göründü işte...
Altan amca bir şeyler anlatıyor, yaşamak, ömür, ölüm,yaşlılık.Ne diyorsun Altan amca sen ya...
Dedenizi dün gece kaybettik çocuklar. Artık dedeniz yok.
Dünya durdu.saat, zaman, araba, neredeyim şimdi.Durdur Altan amca arabayı ya, ne olur. Yetişmem lazım, öpmem lazım dedemi. Ben bu sabah öpmedim onu. Altan amca ne olur...
Evin önündeyiz. Araba durdu. Ben koştum, bu sefer kimse dur demiyor. Dedem nerede, öpmedim ben onu ,öptürmediniz bana son kez... Dedemin yatağı niye boş... Son defa öpmeliyim onu vedaşlaşmalıyım.
Hani büyükler yalan söylemezdi... Yalancısınız siz. Nefret ediyorum sizden,büyüklerden.Sabah buradaydı değil mi? Ondan izin vermediniz. Göstermediniz bana son kez.
Benim hiç babam olmadı... Benim dedem vardı...