Bir suru misketim vardi renk renk ne yonardik be...
sefliko diye adlandirirdik bazi misketleri onlar cok degerliydi.. toprak zeminde oynuyorduk tabi harekete gore dizlerimizle yere oturuyorduk elbiseler toprak dolu kir dolu oluyordu... topa vua vura ayakkablarimi yirtiyordum.. cocuklugum gitti aklima birden :)
Simdi mahalleye bakiyorumda misket oynadigim koselre gidiyo gozlerim... ne misketler var nede misket oynayan cocuklar var.. Galiba yasam degisiyor.. artik misketler yerine cocuklarin elleri fareyi klavyeyi tutar oldu
Kim oynamıyorduki Şimdiki Nesile Sor Misket Diye Bilmezler :D
YanıtlaSilNe güzel günlerdi o günler. Biz şanslı çocuklardandık.
YanıtlaSilhaklısın Ferhat herşey çok değişiyor. ablam misket oynardı benim :)
YanıtlaSilMisket oynayan çocukla, eli fareyle klavye tutan çocukların ruh dünyaları çok farklı, Ferhat; iyi ki oynamışsın...
YanıtlaSilPokemon tasolarıyla oynayanlar var mı heledeki şu Ash bana hiç çıkmazdı annemden para alır gider çipsiye yatırırdım ama yinede çıkmamakta ısrar ederdi Ash efendi :) ama Brock çıkmıştı bana o gözleri 7/24 kapalı olan garip çocuk :)
YanıtlaSilve boyle derdik mahallenin cocuklarina
YanıtlaSilhayde gel oynayalim piş :)
sizde gelin blogcu arkadaslar heheh :)